نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده
دانشگاه تهران
چکیده
هرچند تاریخ کتابت و کاربرد خط و نگارش در درون مرزهای جغرافیای در ایران کنونی به حدود پنج‌‌هزار سال پیش‌از این می‌رسد، فرهنگ ما بیش‌تر جنبه و وجهِ شفاهی دارد و بر آداب‌‌ورسوم آئین‌های زنده و گوناگون تکیه می‌زند و یادگارهای نامکتوب میراث کهن را انتقال می‌دهد. واقعیت آن است که قدمت کتیبه‌های سنگی فارسی باستان به قریب 2500 سال پیش بازمی‌گردد و نوشته‌های ایلامی چند هزاره از آن کهن‌سال‌تر است. باوجود چنین قدمتی در سنّت کتابت، برای شناخت سابقۀ آئینی چون نوروز که در فرهنگ ایرانی آکنده از جزئیات و آدابی رنگارنگ و متعدد است ناگریزیم از نوشته‌های سومری و اکدی در سرزمین غربی ایران مدد جوییم. آیا اینک کوشندگی تازه و فرخّی در کار است تا این خلأ را پُر کند و جای خالی چنین فراموشی و «بی‌یادی» را با اسناد و مدارکی که در دست است آکنده از یاد و دانایی کند؟!
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
In Search of Iranian Documents; an investigation into the Importance of Old Written Documents in Maintaining the Oral Tradition
چکیده [English]
Although the history of writing and the application of writing in the present geographic boundaries of Iran comes back to almost five thousand years ago, our culture has more oral aspects and is relied on the customs of variety of live rituals, and transfers unwritten ancient heritage. The fact is that ancient Persian inscriptions date back almost to two thousand and five hundred years ago, and the writings of Elamite are several millennia older than that. Despite such ancientness in our writing tradition, we have to appeal to Sumerian and Akkadian writings in western Iran, in order to understand the ritual tradition, such as Nowruz
کلیدواژه‌ها [English]
- unwritten ancient heritage
- Persian inscriptions
- Sumerian writings
- Akkadian writings
)