نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• مهدی کریمی

استادیار، مرکز اسناد فرهنگی آسیا، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

چکیده

ادغام بینش‌های جغرافیای فرهنگی در شیوه‌های صلح‌آفرینی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی اثربخشی آن‌ها را افزایش دهد. با تمرکز بر این بینش‌های جغرافیای فرهنگی، صلح آفرینان می‌توانند جوامعی را ایجاد کنند که نه‌تنها در برابر منازعات مقاوم هستند، بلکه از طریق تنوع و همکاری نیز شکوفا می‌شوند. درک ابعاد اجتماعی، تاریخی و فضایی این مفاهیم اجازه می‌دهد که رویکردهای دقیق‌تر و تأثیرگذارتر برای ایجاد و حفظ صلح در جوامع مختلف توسعه یابد. بر همین اساس، مقاله حاضر با تکیه بر روش توصیفی-تبیینی تعامل میان جغرافیای فرهنگی و صلح‌آفرینی را بررسی کرده و بحث می‌کند که با پذیرش و شناخت جنبه‌هایی مانند هویت فرهنگی، مکان‌سازی، میراث فرهنگی، گفت‌وگوی بین فرهنگی، اهمیت صلح سازی از پایین و درک اهمیت محیط زیست تلاش‌های صلح‌آفرینی می‌توانند محیط‌هایی ایجاد کنند که در آن جوامع مختلف به‌طور مسالمت‌آمیز به حیات خود ادامه دهند. این استراتژی‌ها نه‌تنها به حل تعارضات فوری می‌پردازند، بلکه به تاب‌آوری و همبستگی اجتماعی درازمدت نیز کمک می‌کنند. در جهانی که همچنان با چالش‌های متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند، آموختن درس‌هایی از جغرافیای فرهنگی به‌منزله اصول اساسی در شکل‌گیری آینده‌ای صلح‌آمیز مؤثر خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

• فرهنگ
• جغرافیای فرهنگی
• مطالعات فرهنگی
• فرهنگ صلح
• صلح‌آفرینی

موضوعات

• علوم اجتماعی

عنوان مقاله [English]

Theoretical Expounding the Role of Cultural Geography in Peacebuilding (Along with Some Examples)

نویسنده [English]

• Mahdi Karimi

Asian Cultural Documentation Center, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran

چکیده [English]

Integrating insights from cultural geography into peacebuilding practices can significantly enhance their effectiveness. By focusing on these insights from cultural geography, peacebuilders can create communities that are not only resilient to conflicts but also thrive through diversity and cooperation. Understanding the social, historical, and spatial dimensions of these concepts allows for the development of more precise and impactful approaches to establishing and maintaining peace in different societies. Accordingly, the present article, relying on a descriptive-explanatory method, examines the interaction between cultural geography and peacebuilding and argues that by embracing and recognizing aspects such as cultural identity, place-making, cultural heritage, intercultural dialogue, the importance of bottom-up peacebuilding, and understanding the significance of the environment, peacebuilding efforts can create environments where diverse communities coexist peacefully. These strategies not only address immediate conflicts but also contribute to a long-term resilience and social cohesion. In a world still grappling with numerous challenges, learning lessons from cultural geography as fundamental principles will be effective in shaping a peaceful future.

کلیدواژه‌ها [English]

• Culture
• Cultural Geography
• Cultural Studies
• Culture of Peace
• Peacebuilding