مطالعات فرهنگ و هنر آسیا

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اعتبار نشریه

تبیین مفهومی نقش جغرافیای فرهنگی در صلح‌آفرینی (همراه با برخی مصادیق)

نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

استادیار، مرکز اسناد فرهنگی آسیا، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

10.30465/acas.2025.51318.1182

چکیده

ادغام بینش‌های جغرافیای فرهنگی در شیوه‌های صلح‌آفرینی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی اثربخشی آن‌ها را افزایش دهد. با تمرکز بر این بینش‌های جغرافیای فرهنگی، صلح آفرینان می‌توانند جوامعی را ایجاد کنند که نه‌تنها در برابر منازعات مقاوم هستند، بلکه از طریق تنوع و همکاری نیز شکوفا می‌شوند. درک ابعاد اجتماعی، تاریخی و فضایی این مفاهیم اجازه می‌دهد که رویکردهای دقیق‌تر و تأثیرگذارتر برای ایجاد و حفظ صلح در جوامع مختلف توسعه یابد. بر همین اساس، مقاله حاضر با تکیه بر روش توصیفی-تبیینی تعامل میان جغرافیای فرهنگی و صلح‌آفرینی را بررسی کرده و بحث می‌کند که با پذیرش و شناخت جنبه‌هایی مانند هویت فرهنگی، مکان‌سازی، میراث فرهنگی، گفت‌وگوی بین فرهنگی، اهمیت صلح سازی از پایین و درک اهمیت محیط زیست تلاش‌های صلح‌آفرینی می‌توانند محیط‌هایی ایجاد کنند که در آن جوامع مختلف به‌طور مسالمت‌آمیز به حیات خود ادامه دهند. این استراتژی‌ها نه‌تنها به حل تعارضات فوری می‌پردازند، بلکه به تاب‌آوری و همبستگی اجتماعی درازمدت نیز کمک می‌کنند. در جهانی که همچنان با چالش‌های متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند، آموختن درس‌هایی از جغرافیای فرهنگی به‌منزله اصول اساسی در شکل‌گیری آینده‌ای صلح‌آمیز مؤثر خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Theoretical Expounding of the Role of Cultural Geography in Peacebuilding (Along with Some Examples)

نویسنده [English]

  • Mahdi Karimi

Asian Cultural Documentation Center, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran

چکیده [English]

Integrating insights from cultural geography into peacebuilding practices can significantly enhance their effectiveness. By focusing on these insights from cultural geography, peacebuilders can create communities that are not only resilient to conflicts but also thrive through diversity and cooperation. Understanding the social, historical, and spatial dimensions of these concepts allows for the development of more precise and impactful approaches to establishing and maintaining peace in different societies. Accordingly, the present article, relying on a descriptive-explanatory method, examines the interaction between cultural geography and peacebuilding and argues that by embracing and recognizing aspects such as cultural identity, place-making, cultural heritage, intercultural dialogue, the importance of bottom-up peacebuilding, and understanding the significance of the environment, peacebuilding efforts can create environments where diverse communities coexist peacefully. These strategies not only address immediate conflicts but also contribute to a long-term resilience and social cohesion. In a world still grappling with numerous challenges, learning lessons from cultural geography as fundamental principles will be effective in shaping a peaceful future.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Culture
  • Cultural Geography
  • Cultural Studies
  • Culture of Peace
  • Peacebuilding
مراجع
دستوری، مژگان (1399). فرهنگ صلح از روان تا جهان. تهران: انتشارات منشور صلح.
کریمی، مهدی (1401). اکولوژی صلح. قم: انتشارات جهاد دانشگاهی.
کریمی، مهدی (1402). فرهنگ‌سازی صلح، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کریمی، مهدی و حافظ نیا، محمدرضا (1397). «تبیین نقش دولت محلی در صلح سازی». فصلنامه ژئوپلیتیک، سال چهاردهم، شماره 3، صص. 30-1.
کریمی، مهدی و شاکری، احمد (1400). «کاربست مطالعات فرهنگی در مطالعات صلح». قم: سومین کنفرانس بین‌المللی صلح‌پژوهی.
مهدوی، مسعود و احمدی، علی (1390). «جغرافیای فرهنگی؛ تبیین نظری و روش‌شناختی». نامه پژوهش فرهنگی، سال دوازدهم، شماره 13، صص. 183-155.
لندز، دیوید (1384). ثروت و فقر ملل. ترجمه: ناصر موفقیان. انتشارات موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی.
Amin, A. (2012). Land of Strangers. Polity Press.
Appadurai, A. (1996). Modernity at large: Cultural dimensions of globalization (Vol. 1). University of Minnesota Press.
Bishop, C. (2012). Artificial hells: Participatory art and the politics of spectatorship. Verso books.
Bruner, E. M. (1997). “Ethnography as narrative”. Memory, identity, community: The idea of narrative in the human sciences, 264, 280.
Cresswell, T. (2015). Place: An Introduction. Wiley-Blackwell.
Diamond, Jared M.  (1997). Guns, Germs, and Steel. W. W. Norton & Company
Edwards, J. (2009). Language and identity: An introduction. Cambridge University Press.
Fischer, F. (2000). Citizens, experts, and the environment: The politics of local knowledge. Duke University Press.
Freire, P. (2000). Pedagogy of the Oppressed. Continuum.
Galtung, J. (1996). Peace by Peaceful Means: Peace and Conflict, Development and Civilization. Sage Publications.
Gibson, J. L. (2004). “Does truth lead to reconciliation? Testing the causal assumptions of the South African truth and reconciliation process”. American journal of political science, 48(2), 201-217.
Hall, S. (2020). The work of representation. In The applied theatre reader (pp. 74-76). Routledge.
Hannerz, U. (1996). Transnational connections (Vol. 290). London: Rutledge.
Huntington, S. P. (1996). The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order. Simon & Schuster.
Kymlicka, W. (2009). “Multicultural odysseys: Navigating the new international politics of diversity”. Contemporary Political Theory, 8(1), 106-110.
López-Morales, J. (2020). Cultural Geography in the Age of Globalization: Challenges and Innovations. Environment and Planning A: Economy and Space.
Massey, D. (2005). For Space. Sage Publications.
Mayor, F. (2009). “Culture of peace”. Institutional Issues Involving Ethics and Justice, 3, 236-249.
Miller, D. (2005). Materiality: an introduction. Duke University Press.
Naidu-Silverman, E. (2015). The Contribution of Art and Culture in Peace and Reconciliation Processes in Asia. Danish Center for Culture and Development.
Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. Simon & Schuster.
Semple, E. C. (1911). Influences of geographic environment. H. Holt.
Smith, A. D. (2012). National Identity. University of Nevada Press.
Smith, L. (2006). Uses of heritage. Routledge.
Smith, R. (2008). The utility of force: the art of war in the modern world: Random House LLC.
 Toynbee, A. J. (1987). A study of history: volume I: abridgement of volumes I-VI (Vol. 1). Oxford Paperbacks.
Tuan, Yi-Fu. (1990). Topophilia: A Study of Environmental Perception, Attitudes, and Values. Columbia University Press.
UNESCO. (2010). UNESCO’s Concept of Sustainable Development. UNESCO Publishing.
Vertovec, S. (2009). Transnationalism. Routledge.
Amit, V., & Gardiner Barber, P. (2015). “Mobility and cosmopolitanism: Complicating the interaction between aspiration and practice”. Identities, 22(5), 543-550.
Ijla, A. M. (2012). “Does public space create social capital?”. International journal of sociology and anthropology, 4(2), 48.
Eversley, J., Gormally, S., & Kilmurray, A. (Eds.). (2022). Peacebuilding, Conflict and Community Development. Policy Press.
Walters, D., Laven, D., & Davis, P. (Eds.). (2017). Heritage and Peacebuilding (NED-New edition). Boydell & Brewer.
McKeown, S. (2013). Identity, segregation and peace-building in Northern Ireland: A social psychological perspective. Springer.
مطالعات فرهنگ و هنر آسیا
دوره 3، شماره 2
(پاییز و زمستان 1403)
اسفند 1403
صفحه 165-189
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار