نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی

نویسنده

• تهمینه بازدار

استاد خارجی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه مطالعات خارجی پکن، چین

چکیده

یکی از کانونهای اصلی جاده ابریشم، به عنوان شاهراه ارتباطی شرق و غرب، سرزمین پهناور چین است. جاده ابریشم نه تنها راه مبادلات تجاری چین با سایر کشورها محسوب می شده، بلکه مهمتر از آن مسیر تبادلات فرهنگی، بینا فردی و اجتماعی نیز به شمار می رفته است که اساسی ترین ابزار چنین تبادلی، زبان و محصولات زبانی است. ایران از جمله کشورهای بزرگی است که بخش اعظم جاده ابریشم از آن عبور می کرده است؛ شرایط خاصِ ایران یعنی قرارگرفتن در بخش عمده جاده ابریشم و همسایگی با چین باعث گردیده تبادلات فرهنگی و زبانی میان این دو تمدن بزرگ بسیار گسترده شود.آثار به دست آمده و پژوهش­های انجام شده مؤید این موضوع است که علاوه بر زبان سانسکریت، زبان فارسی تأثیرات عمیقی در فرهنگ چینی به ویژه در فرهنگ اقلیت قومی مسلمان این کشور به جا گذاشته که تأثیرات آن تا به امروز باقی است.
بر این مبنا، در پژوهش حاضر بر آنیم تا اولین اسناد و نشانه­های یافت شده و باقی مانده مربوط به خط و زبان فارسی را در زبان چینی به ویژه در مورد نخستین مراحل آموزش زبان فارسی در این سرزمین بررسی و معرفی کنیم. وام واژه­های فارسی موجود در زبان چینی، نخستین مدرسه ترجمه و اولین فرهنگ لغت فارسی- چینی "خویی خویی"[1] در چین،  از جمله این اسناد به شمار می­روند، در ادامه به تحلیل و بررسی آن­ها خواهیم پرداخت.



[1] 回回

کلیدواژه‌ها

• زبان فارسی
• زبان چینی
• وام واژه
• فرهنگ لغت
• مدرسه ترجمه

عنوان مقاله [English]

Analysis and Survey of the first works and Evidences of Persian Language in China: Traces of Iran after Islam in Contemporary China

نویسنده [English]

• Tahmineh Bazdar

Beijing foreign studies university

چکیده [English]

One of the main focal points of the Silk Road as the East-West communication highway is the vast land of China. The Silk Road was not only a way for China to trade with other countries, but more importantly for cultural, interpersonal and social exchanges. The most basic tools for such an exchange are language and language products. Iran is one of the greatest countries which had been crossed by the major part of the Silk Road; Iran's particular conditions, means being on the major part of the Silk Road and its proximity to China, have led to widespread cultural and linguistic exchanges between these two great civilizations. Researches have illustrated that in addition to Sanskrit, Persian Language has had profound effects on Chinese culture, especially on the ethnic Muslim minority culture of the country, which remains to this day.
Therefore, in this study, we attempt to give an overview of the first documents and signs found and remaining of Persian script and language in Chinese language, especially the first stages of teaching Persian language in this land. Persian Loanwords in Chinese language, the first translation school, and the first Persian-Chinese dictionary, “Huihui” are among these documents in China. In this study, we will analyze and examine them.

کلیدواژه‌ها [English]

• Persian Language； Chinese Language；Loanword； Dictionary；Translation school